طلاق سنتطلاق سنّت یکی از اقسام طلاق است. ۱ - کاربرد فقهیاز آن در باب طلاق نام برده‌اند. ۲ - معانی طلاق سنتطلاق سنّت در معانی مختلفی به کار رفته است: ۲.۱ - به معنای اعمیعنی طلاق مشروع ، در مقابل طلاق بدعی است. امام خمینی در تحریرالوسیله در این باره می‌نویسد: «الطلاق نوعان: بدعیّ و سنّی. فالاوّل: هو غیر الجامع للشرائط المتقدّمة، و هو علی اقسام فاسدة عندنا صحیحة عند غیرنا. و الثانی: ما جمع الشرائط فی مذهبنا، و هو قسمان: بائن و رجعی.» [۳]
موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۵۶، کتاب الطلاق، القول فی اقسام الطلاق، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.
طلاق دو نوع است: بدعی و سنی: قسم اول طلاقی است که جامع شرایط گذشته نیست و آن بر اقسامی است که نزد ما باطل و نزد غیر ما صحیح می‌باشند. و قسم دوم طلاقی است که همه شرایط را در مذهب ما داشته باشد و آن دو قسم است: طلاق بائن و رجعی.۲.۲ - به معنای اخصبدین گونه که مرد همسرش را طلاق دهد و بعد از طلاق به وی رجوع نکند تا آنکه عدّه‌اش تمام شود و پس از آن، در صورت تمایل، باید با عقد جدید و مهر جدید با او ازدواج کند. مقابل این نوع طلاق، طلاق عدّی قرار دارد. در روایات متعددی طلاق به سنّی به معنای اخص و عدّی تقسیم شده است. و طلاق عدی طلاقی است که شوهر بعد از طلاق، در عده به زن رجوع نموده و بعد از نزدیکی، او را در طهری غیر از طهر دخول طلاق دهد. امام خمینی در تحریرالوسیله در این باره می‌نویسد: «کلّ امراة حرّة اذا استکملت الطلاق ثلاثاً مع تخلّل رجعتین فی البین، حرمت علی المطلّق حتّی تنکح زوجاً غیره؛ سواء واقعها بعد کلّ رجعة و طلّقها فی طهر آخر غیر طهر المواقعة - و هذا یقال له: طلاق العدّة - او لم یُواقعها.» [۸]
موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۵۶، کتاب الطلاق، القول فی اقسام الطلاق، مساله۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.
هر زن حرّی اگر سه طلاق را کامل کند، با وقوع دو رجوع در بین، بر طلاق دهنده حرام می‌شود - مگر اینکه با شوهر دیگری ازدواج نماید - چه با او بعد از هر رجوعی نزدیکی بکند و او را در طهر دیگر غیر طهر دخول، طلاق دهد که به این طلاق عده گفته می‌شود، یا با او نزدیکی نکرده باشد.بنابراین «طلاق عده از سه طلاق مرکب است دوتای آن‌ها رجعی و یکی از آن‌ها بائن می‌باشد، پس اگر سه طلاق عده واقع شود تا نُه طلاق کامل شود ابداً بر او حرام می‌شود. و لیکن احوط (استحبابی) اجتناب از زنی است که نُه طلاق گرفته است مطلقا، اگر چه همه آن‌ها طلاق عدّه نباشند.» [۹]
موسوعة الامام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۳۵۷، کتاب الطلاق، القول فی اقسام الطلاق، مساله۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۹۹ ه ش.
۳ - پانویس۴ - منبع• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، ص۲۰۳، برگرفته از مقاله «طلاق سنت». • ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی |